Flower alone (Photo credit: @Doug88888) |
उपकाराच्या ओझ्याखाली दबलो होतो
कर्ज फेडण्या बाजरी मी विकलो होतो
लिलाव होणे आयुष्याचा टळू न शकले
लिहून खाते नादारीचे थकलो होतो
मृगजळ पुढती पाठलाग मी करता करता
शुन्यासंगे दोस्ती करण्या शिकलो होतो
कधीच नव्हती हाव मनाला सन्मानाची
परिस्थितीच्या रेट्यापुढती झुकलो होतो
आनंदाचे स्वप्नही कधी पडले नाही
तरी कधी मी माझ्यावरती हसलो होतो
मैत्री माझी वेदनांसवे घट्ट एवढी!
काट्यांवरती शांत शांतसा निजलो होतो
सूर्य मला का म्हणता? मी तर लपून जगलो
उगवायाच्या अधीच मी मावळलो होतो
नोंद न झाली जगात माझी, जणू काय मी
अनंतात मरण्याचाआधी विरलो होतो
दैव मागणे “निशिकांता”ला जमले नाही
प्राक्तनात जे मुकाट देवा जगलो होतो
निशिकांत देशपांडे. मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
ई-मेल फॉरवर्ड - आभार - लेखक/ कवी
Nishikant Thanx for such a wonderful post. Ekdam zakkas. keep writing. Angawar shahare umbhe rahile wachul
उत्तर द्याहटवादैव मागणे “निशिकांता”ला जमले नाही
उत्तर द्याहटवाswatabaddal lihilay ka?
chan aahe pan
ब्लॉग प्रशासकाने ही टिप्पण्णी हटविली आहे.
उत्तर द्याहटवा