प्रकाशाच्या वाटेवरती जीवन इथले गात राही ।
उंच इमारती, भव्य दालने लखलखते ही निशा देखणी
छमछम करिते लक्ष्मी, आणिक जीवन होते एक रुबाई ।
फेस उसळे चषकांमधूनी मदिर संगीत गुंजे कानी
खळखळणाऱ्या हास्यरवाने हर्ष माईना मनातूनी ।
दमल्या थकल्या वाटसरुला,पण थांबण्यासही इथे मनाई तया मिळेना एक कोपरा
क्षणाक्षणाची इथेच घाई मिटता डोळे, समोर माझ्या इवले इवले घरकुल येई
ओढ लावी मनास माझ्या मायेची ती मऊ दुलई ।
मिणमिणता प्रकाश देते देवघरातील एक समई
दरवाजातून वाट निरखिते थांबून राहे माझी आई ।
ई-मेल फॉरवर्ड - आभार - कवी
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा