मी असे आता कितीदा करत जायचे?
रेखतो चित्रे अनोखी तो सभोवती
त्यांत केवळ रंग आपण भरत जायचे...
किर्र काळोखात बुडल्या दशदिशा, तरी
स्वप्न किरणांची उराशी धरत जायचे!
(शुष्क पर्णासारखा गेलो गळून; पण -
सांग कुठवर जीवनी मी तरत जायचे?)
रोज मृत्यूच्या दिशेने वाटचाल; पण
हसत-खेळत रोज थोडे मरत जायचे
जीवनाने, अनुभवाने शिकवले, तरी
गुरुजनांचे शिकवणेही स्मरत जायचे!
इ-मेल फॉरवर्ड - आभार - कवि - लेखक
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा