- नाचता येईना म्हणे अंगण वाकडे, स्वयंपाक येईना म्हणे ओली लाकडे.
- नात्याला नाही पारा, निजायला नाही थारा.
- नाम असे उदार कर्ण, कवडी देता जाई प्राण.
- नारो शंकराची घंटा.
- नालासाठी घोडं.
- नाव्ह्याचा उकरंडा कितीही उकरला तरी केसच निघणार.
- नाही चिरा, नाही पणती.
- नाही निर्मल मन काय करील साबण.
- निर्लज्याच्या गांडीवर घातला पाला गार लागला अजून घाला.
- नेमेचि येतो मग पावसाळा.
- नेशीण तर पैठणी नाहीतर नागवी बसेन.
- न्हाणीला बोळा आणि दरवाजा मोकळा.
- पंचमुखी परमेश्वर.
- पंत मेले, राव चढलॆ.
- पडतील स्वाती तर पिकतील मोती.
- पडत्या फळाची आज्ञा.
- पडलो तरी नाक वर.
- पडू आजारी, मौज वाटे भारी.
- पत्रावळी आधी दोणा, तो जावई शहाणा.
- पदरी पडले आणि पवित्र झाले.
- परदु:ख शितल असते.
- पळत भुई थोडी.
- पहिला दिवशी पाहुणा, दुसऱ्या दिवशी पयी, तिसऱ्या दिवशी थारी अक्कल आधी गयी.
- पहिले पाठे पंच्चावन्न.
- पाचावर धारण बसली.
- पाटलाचं घोडं महाराला भुषण.
- पाठीवर मारावे पण पोटावर मारू नये.
- पाण्यात म्हैस वर मोल.
- पाण्यात राहून माशाशी वैर?
- पाण्यावाचून मासा झोपा घेई केसा, जावे त्याच्या वंशा तेव्हा कळे.
- पादऱ्याला पावटाचे निमित्त.
- पादा पण नांदा.
- पानामागून आली अन तिखट झाली. (अगसली ती मागासली, मागाहून आली ती गरोदर राहीली.)
- पाय धु म्हणे तोडे केवढ्याचे?
- पायलीची सामसूम, चिपट्याची धामधूम.
- पायाखालची वाळू सरकली.
- पारध्याची गोड गाणी हरिणीसाठी जीव घेणी.
- पारावरला मुंजा.
- पालथ्या घडावर पाणी. (पालथ्या घागरीवर पाणी.)
- पिंपळाला पाने चार.
- पिकतं तिथे विकत नाही.
- पितळ उघडे पडले.
- पी हळद अऩ हो गोरी.
- पुढच्याच ठेच मागचा शहाणा.
- पुत्र व्हावा ऎसा गुंडा ज्याचा तिन्ही लौकी झेंडा.
- पुराणातील वानगी पुराणात.
- पुरुषांचे मरण शेती, बायकाचे मरण वेतीं (प्रसुती).
- पेरावे तसे उगवते.
- पैशाकडेच पैसा जातो.
- पोकळ वाशांचा आवाज मोठा.
- पोट भरे खोटे चाले.
- पोटात नाही दाणा म्हणे रामकृष्ण म्हणा.
- प्रयत्नांती परमेश्वर.
- प्रयत्ने वाळूचे कण रगडीता तेल ही गळे.
- फुकट घालाल जेवू तर सारेजन येवू, काही लागेल देणं तर नाही बा येणं.
- फुकटचंबू बाबूराव.
- फुकटचे खाणे आणि हागवणीला कहर.
- फुका दिले झोका म्हणून पांग फेडलेस का लेका?
- बड़ा घर पोकळ वासा.
- बळी तो कान पिळी.
- बाईचा मात्र हट्ट, पुरुषाची मात्र जिद्द.
- बाईल गेलीया अऩ झोपा केला.
- बाईल वेडी लेक पिसा, जावई मिळाला तोहि तसा.
- बाज बघुन बाळंतीण व्हावे.
- बाजारात नाही तुरी भट भटणीला मारी.
- बाप तसा बेटा, कुंभार तसा लोटा.
- बाप दाखव नाही तर श्राध्दं कर.
- बाबा गेला आणि दशम्याही गेल्या.
- बायको नाही घरी धोपाटणे उड्या मारी.
- बारा गावच्या बारा बाभळी.
- बारा घरचा मुंजा उपाशी.
- बारा झाली लुगडी तरी भागुबाई उघडी. (बारा लुगडी तरी बाई उघडी.)
- बाळाचे पाय पाळ्ण्यात दिसतात.
- बुडत्याचे पाय खोलात.
- बुडत्याला काडीचा आधार.
- बुढ्ढ्याले आली मस्ती, नातींशी खेळे कुस्ती.
- बेशरमाच्या ढुंगणाला फुटले झाड तो म्हणतो मला सावली झाली.
- बोल बोल नाऱ्या धोतर गेलं वाऱ्या.
- बोलणाऱ्याचे उडीद सुध्दा विकले जातात पण न बोलणाऱ्याचे गहू पडुन राहतात.
- बोलण्यात पट्टराघू, कामाला आग लावू.
- बोलाचीच कढी अऩ बोलाचाच भात.
- बोले तैंसा चाले त्याची वंदावी पाऊले.
- बोलेल तो करेल काय? गरजेल तो पडेल काय?
- भटाला दिली ओसरी भट हात पाय पसरी.
- भरल्या ब्राह्मणाला दही करकरीत.
- भरवश्याच्या म्हशीला टोणगा.
- भले भले गेले गोते खात, झिंझुरटे म्हणे माझी काय वाट?
- भाकरी पहावी काठात आणि मुलगी पहावी ओठात.
- भागला पडला बावीत, बाव झाली झळझळीत.
- भातापेक्षा वरण जास्त.
- भावीण नाचते म्हणून न्हावीण नाचते.
- भिंतीला कान असतात.
- भिक नको पण कुत्रा आवर.
- भितीवर डोकं आपटून काही होत नाही उलट स्वत:लाच खोक पडते.
- भित्यापाठी ब्रम्हराक्षस.
- भुकेच्या तापे करवंदीची कापे.
- भुकेपेक्षा ब्रम बरा.
- भुकेला केळं, उपासाला सिताफळ.
- भुकेला कोंडा अन निजेला धोंडा.
- भुकेला पिकलं काय? अऩ हिरवं काय?
- भुरक्यावाचून जेवण नाही आणि मुरक्यावाचून बाई नाही.
- भोळी ग बाई भोळी, लुगड्यावर मागते चोळी, खायला मागते पुरणपोळी.
- मऊ लागले म्हणून कोपऱ्याने खणू नये.
- मड्याच्या टाळुवरचे लोणी खाणारा.
- मनी चिंती ते वैरीही न चिंती.
- मनी नाही भाव देवा मला पाव.
- मनी वसे ते स्वप्नी दिसे.
- मरावे परी किर्तिरुपे उरावे.
- मला नं तुला, घाल कुत्र्याला.
- मला पहा अऩ फुले वहा.
- महादेवापुढे नंदी असायचाच.
- मांजर डोळे मिटून दुध पिते पण ते जगाला दिसतचं.
- माकड म्हणतं माझीच लाल.
- माकडाच्या हातात कोलीथ.
- माझा लोक तुझ्या घरी अन तुपानं तोंड भरी.
- माझा ह्यां असा, बायकोचा तां तसा, गणपतीचा होऊचा कसा?
- माणूस पाहून शब्द टाकावा, अऩ जागा पाहून घाव मारावा.
- मातीचे कुल्ले वाळले की पडायचेच.
- मानूस म्हनावा तर अक्कल न्हायी आनी गाढाव म्हनावा तर शेपुट नायी.
- माय मरो पण मावशी उरो.
- मारा पण तारा.
- मिंया बिबी, तेगार भिंतीला उभी.
- मिया मुठभर, दाढी हातभर.
- मी नाही त्यातली अऩ कडी लावा आतली.
- मी बाई संतीण माझ्या मागे दोन तीन.
- मी हसते लोकांना अनं शेबुड माझा नाकाला.
- मुंगी व्यायली, शींगी झाली, दुध तिचे किती, बारा रांजण भरून गेले, सतरा हत्ती पिउन गेले.
- मुंगी हत्तीच्या ढुंगणाला चावू शकते पण हत्ती मुंगीच्या नाही.
- मुंगेच्या मुताला महापूर.
- मुग गिळून गप्प बसावे.
- मुर्ती लहान पण किर्ती महान.
- मुळांपोटी केरसुनी.
- मेलेलं कोंबडं आगीला भित नाही.
- मेल्या म्हशीला शेरभर दुध.
- मेल्यावाचून स्वर्ग दिसत नाही.
- मोडेन पण वाकणार नाही.
- मोह सुटेना अऩ देव भेटेना.
- म्हननाऱ्यानं म्हण केली, अऩ जाननाराले अक्कल आली.
आभार - PVRSSPR
sagalya mhanI mi vaacahalya. tyapaiki 22,24,26,30,33,34,62,85,97,122,123. yaa kramaakaanchya mhanimadhye durustya karan avashyak aahe se vatate.aapan punha ekada vaachun durustya karavayat hi namra vinanti.
उत्तर द्याहटवाNY-USA