- म्हशीने रांधलं आणि हेल्याने खाल्लं.
- म्हसोबाला नव्हती बायको अऩ सटवीला नव्हता नवरा.
- म्हातारीला मेल्याचं दुःख नाही पण काळ सोकावतो.
- या अक्षराने सुरुवात होणारी एकही म्हण आमच्या संग्रही नाही. आपल्याला जर अश्या प्रकारच्या म्हणी माहीतअसतील तर आम्हाला जरूर कळवा.
- याची देहा, याची डोळा.
- याला द्या त्याला द्या मग सरकाराला काम द्या?
- येडं पेरलयं अन उगवलयं खुळं.
- येथे पाहिजे जातीचे, येळ्या गबाळ्याचे काम नोहे.
- येरे माझ्या मागल्या, ताक कण्या चांगल्या.
- रंग गोरापान आणि घरात गु घान.
- रंग जाणे रंगारी, धुनक जाणे पिंजारी!
- रंग झाला फिका आणि देईना कुणी मुका.
- रंगाने गोरी पण हजार गुण चोरी.
- राईचा पर्वत.
- राजा उदार झाला अऩ हाती भोपळा दिला.
- राजा तशी प्रजा.
- राजा बोले अऩ दल चाले.
- राजाला दिवाळी काय ठाऊक?
- रात्र थोडी अऩ सोंग फार.
- रिकामा नावी कुडाला तुंबे लावी. (रिकामा न्हावी भिंतीला तुंबड्या लावी.)
- रुखवत आलं, रुखवत आलं उघडा खिडकी, पाहिलं तर फाटकीच फडकी.
- रुखवत आले, रुखवत आले दणाणली आळी, पहातात तो अर्धीच पोळी.
- रोज घालतयं शिव्या अन एकादशीला गातयं ओव्या.
- रोज मरे त्याला कोण रडे.
- लंकेत सोन्याच्या विटा.
- लकडी शिवाय मकडी वळत नाही.
- लग्न बघावे करून अऩ घर पहावे बांधून.
- लढाईमे बढाई आणि खजिनेमे गवऱ्या.
- लबाडाचे आमंत्रण जेवल्याबिगर खोटे.
- लवकर उठे, लवकर निजे त्यास आरोग्य, संपत्ती लाभे.
- लहान तोंडी मोठा घास.
- लांड्यामागे पुंडा.
- लाखाचे बारा हजार.
- लाखाशिवाय बात नाही अन वडापाव शिवाय काही खात नाही.
- लाथ मारेन तिथे पाणी काढीन.
- लेक द्यावी श्रीमंताघरी सून करावी गरीबाकडली.
- लेक नाही तोवर लेवून घ्यावे सून नाही तोवर खाऊन घ्यावे.
- लेकी बोले सुने लागे.
- लेकीच लेकरं उडती पाखरं, लेकाची लेकरं चिकट भोकरं.
- लोका सांगे ब्रम्हज्ञान आपण कोरडे पाषाण.
- लोकाचे लेणे ले ग लुचरे, मागायला आली दे ग कुत्रे.
- वड्याचे तेल वांग्यावर.
- वर झगझग आत भगभग.
- वर मुकुट आणि खाली नागडं.
- वराती मागून घोडे.
- वरुन दिसे सोज्वळ आत सावळा गोंधळ.
- वरून कीर्तन आतून तमाशा.
- वळचळीचे पाणी आड्याला कसे चढेल.
- वळले तर सूत नाही तर वडावरचे भूत. (असेल तर सूत नाही तर वडावरचे भूत).
- वळवाचा पाऊस.
- वळू ऊठला पण संशय फिटला.
- वाघ पडला बावी, केल्डं गांड दावी.
- वाचेल तो वाचेल.
- वाजे पाउल आपले म्हणे मागून कोण आले.
- वाटाण्याच्या अक्षता.
- वासरात लंगडी गाय शहाणी.
- वाहता झरा अन फुलता मळा असला तरचं ठीक.
- विंचवाचे बिऱ्हाड पाठीवर.
- विचारांची तूट तेथे भाषणाला उत.
- विषाची परीक्षा.
- विहीणाचा पापड वाकडा.
- वेळना वखत आऩ गाढव चाललय भुकत.
- वेळेला केळं अऩ वनवासाला सिताफळं.
- वेश असे बावळा परी अंतरी नाना कळा.
- वैरी गेला अन जागा पैस झाला.
- शब्दांचा सुकाळ तेथे बुध्दीचा दुष्काळ.
- शहाणं होईना अन सांगता येईना.
- शहाण्याने कोर्टाची पायरी चढू नये.
- शहाण्याला शब्दाचा मार.
- शिजे पर्यंत दम धरवतो, निवे पर्यंत धरवत नाही.
- शितावरून भाताची परीक्षा.
- शिर सलामत तर पगड़ी पचास.
- शिराळ शेती दाट.
- शिळ्या कढीला ऊत.
- शुभ बोल नाऱ्या तर म्हणे मांडवाला आग लागली.
- शेरास सव्वाशेर.
- शेळी जाते जिवानिशी आणि खाणारा म्हणतो वातड कशी?
- शोधा म्हणजे सापडेल.
- 'श्री' आला की 'ग' सुध्दा येतो.
- श्रीमंता घरच्या कुत्र्याला पण 'आहो हाडा' म्हणावे लागते.
- संन्यासाच्या लग्नाला शेंडीपासून (सुरुवात) तयारी.
- सख्ख्या सासूला दिली लाथ, चुलत सासूचा कापला कान, तिथे मामे-सासू मागते मान.
- सगळं मुसळ केरात.
- सतरा कारभारी ऐक नाही दरबारी.
- सतरा पुरभय्ये अऩ अठरा चुली.
आभार - PVRSSPR
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा